Asturias Prensesi Ödülleri: Gelecek için büyük bir umut

La Regenta'da siestasını uyuyan kahraman şehrin Ekim ayında birkaç söze ihtiyacı var: Campoamor, Reconquista, gayda ... Ve bu, Kral ve Prenses'in her yıllık konuşmasında standartları ve taahhütleri belirleyen, neyi ve neden kutladığımızı belirleyen kentsel kültü çağrıştırmaya yeter. Ardından, kazananlar listesi onları pekiştirir. Her şeyden önce, henüz ergenlik çağında olan Kral Felipe'nin 1981 edisyonunda verdiği ödül, Asturias Prensesi Vakfı Ödülleri'ni zaman içinde sürdüren bir leitmotif içeriyor: "Bu tören gelecek için büyük umutlar taşıyor." Bu, alçak sesle söylenen ama anlamlarla dolu, tam da o yıl, kurumsal normalliğe ve demokratik projenin sürekliliğine giden bir yola işaret eden politik bir mesajdı; Ülke için, mükemmelliği uzlaşı, dünyaya açıklık ve öz saygının bir formülü olarak belirleyen ve Tac'ı gösteriş için değil, kamu hizmeti için meşrulaştıran yeni bir medeni ritüel oluşturdu; çünkü onu yeteneğin ve ortak iyiliğin kolaylaştırıcısı olarak çerçeveledi. Endüstriyel dönüşümün ortasında, Oviedo'yu ulusal bir özlemin sembolik başkenti olarak konumlandırmak başka bir sinyal daha verdi: Gelecek, tarihi ve kültürel gücü olan illerde de şekillenir. "Hope"un bir Asturias aksanı vardı.

Felipe VI, 2015 yılında Kral olarak ilk kez, Prenses Leonor olarak ve aynı adı taşıyan Vakıf'ta "gelecek için umut" ifadesini yeniden canlandırdı. Üç mesaj bir arada: Amaç odaklı süreklilik, çünkü prestij ancak bizi ileriye taşıdığında işe yarar; açık nesil değişimi, çünkü Leonor katıldığında "umut" nesiller arası bir projeye dönüşür; ve küresel bir mesleğe sahip bir Asturiaslı, çünkü Ödüller Oviedo'da, Campoamor'un olağanüstü ortamında düzenleniyor, ancak bilim, kültür ve uyumun küresel zorluklarını ele alıyor.

María Zambrano'dan Byung-Chul Han'a, Mihail Gorbaçov'dan Mario Draghi'ye , Sebastian Coe'dan Serena Williams'a kadar her Ekim ayında Ödüller, sadece süslenmeyen bir geleceğe dair umudu yeniliyor: Hakları genişleten, bilgiyi yaygınlaştıran ve hayatları iyileştiren çalışmalara; mükemmelliği paylaşılan bir göreve dönüştüren kuşaklar arası diyaloğa; ve onu azaltmaktan çok yansıtan bir Asturias kökenine dayanıyor.